20-04-2018
Toen we hier bij het nulpunt aankwamen kwam er gelijk een mevrouw op ons aflopen.
Ze speelt iedere dag met haar hondje in het park en herkent geocachers dus gelijk en ze zei tegen ons dat we moesten gaan graven.
Wij zeiden dat caches niet begraven mogen worden, maar ze bleef volhouden dat we moesten graven en begon alvast zelf en inderdaad daar kwam een kunststeen te voorschijn met daarin de cache.
We bedankte de mevrouw heel vriendelijk en zeiden dat we hem zonder haar nooit gevonden zouden hebben, omdat we nooit zouden zijn gaan graven.
En terwijl ik het logboek sta te tekenen valt mijn oog op nog zo'n kunststeen, die gewoon op de aarde naast een paar andere stenen lag.
We pakten het op en ja hoor, nog een cache! De kikker bracht ons zeker geluk.
We hadden het vermoeden dat de begraven cache de eerste cache was en dat die vermist was en er toen een nieuwe neergelegd is.
Toen ik 's avonds online keek bleek dat inderdaad te kloppen, de CO had tijdens een controle zijn eigen cache niet kunnen vinden en hem vervangen.
Een of andere grapjurk heeft de cache dus voor de lol begraven, maar nu liggen er dus twee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten