22-08-2023
Voor de challenge van deze maand moet je ook een letterbox cache vinden en dat is hier op het eiland makkelijker gezegd dan gedaan.
Er zijn er nog een paar die we niet gedaan hebben, maar die zijn ook nauwelijks te doen.
Je moet ervoor duiken, door grotten kruipen, via een schacht en een tunnel ergens zien te komen enz en ze hebben dan ook hoge D/T waardes en dat zijn geen caches die wij doen.
Dan zijn er nog 2 waarvoor je een museum moet bezoeken, wat in de schoolvakantie ook niet echt handig is en er zijn er die in 2019 een DNF kregen en daarna nooit meer gelogd zijn.
Zodoende waren we blij verrast om te zien dat een van die lang niet gelogde caches vorige week werd gevonden en daarom gingen wij die vandaag ook zoeken.
Het beginpunt van de cache is voor de bocht van de miradouro van Lagoa de Santiago en het was volstrekt niet duidelijk wat we er zouden moeten zoeken, want stage 1 was in Sete Cidades.
We zijn gestopt hebben bij het nulpunt gezocht, maar er was niets te vinden geen doosje of tag dus waarom dit als beginpunt was gemaakt, was ons niet duidelijk.
Het uitzicht was mooi en daar hebben we dan ook een poosje naar staan kijken.
Je kunt er met de auto komen, maar wij parkeerden de auto aan het begin van het pad en zijn er wandelend langs het meer naar toe gegaan.
Boven de picknickplaats ligt een weiland
tegen de voet van de berg aan en daar moesten we een stuk naar boven klimmen, dat hadden we nog nooit gedaan en het was leuk, want nu zagen we het meer vanuit een heel ander perspektief.
Aan de andere kant van het weiland was
een meneer bezig om met een cirkelzaag achtig apparaat de rand van het
weiland te ontdoen van hedychiums.
Hij zag ons naar iets zoeken en kwam informeren wat we aan het doen waren.
In
mijn beste Portugees heb ik verteld dat we met een spel bezig waren,
waarbij je een doosje moet zoeken waar een boekje in zit waar je dan je
naam in moet schrijven en dat dat doosje hier ergens moest liggen.
Hij
begreep me en begon spontaan mee te zoeken, maar waar het nulpunt was,
was de natuur inmiddels ook flink haar gang gegaan en was er een dikke
muur van bramentakken en hedychiums.
Wacht maar, zei de meneer en hij ging zijn enge apparaat halen, waarna hij bij de rots op het nulpunt alles weggesnoeid heeft.
De
rots kwam in zicht en het doosje ook, wat natuurlijk vooral voor de
meneer leuk was, want zijn moeite was niet voor niets en nu omdat er ook
nog eens een uitleg in het Portugees in het doosje zat, kon hij nu ook
precies zien wat we bedoeld hadden.
Hier moesten we het doosje met de coordinaten voor de final zoeken tussen de wortels van een boom, maar toen we daar kwamen bleek alle aarde tussen de wortels weggespoeld te zijn en het doosje was ook nergens meer te ontdekken.
Maar omdat de cache vorige week gevonden was hebben we die geocacher gemaild en gevraagd of hij ons kon helpen met de final.
Hij reageerde toen we al weer thuis waren en vertelde dat het al een paar jaar geleden was dat hij de cache had gevonden, maar dat iemand hem gevraagd had om de datum aan te passen???? (ik heb zo´n vermoeden dat dat voor de challenge van deze maand is).
Hij gaf de coordinaten van de final, maar vertelde dat de cache er niet meer is, dat de eigenaar een vriend van hem is en we de cache gewoon mogen loggen.
Omdat we, dankzij de vriendelijke meneer, effectief één doosje gevonden hebben en we een letterbox nodig hebben, heb ik de cache inderdaad gelogd, maar daarna heb ik een log gemaakt dat hij beter gearchiveerd kan worden.
Het is echt zo ontzettend jammer dat de staat van de caches hier op het eiland zo slecht is en ze maar niet gearchiveerd worden.
Maar goed, we zijn weer op plekjes geweest die we erg mooi vinden, dus het was geen verloren dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten